"รำลึกถึงพระมหากษัตริย์ไทย ในวันปิยมหาราช 'ทำไมพระเจ้าแผ่นดินไทยต้องเป็นพุทธตลอด ?' คำถ

@ พระมหากษัตริย์ไทยทุกพระองค์ ทรงเป็นพุทธมามกะ (ผู้นับถือว่าพระพุทธเจ้าเป็นของเรา) ตามที่รัฐธรรมมนูญไทยบัญญัติไว้ ซึ่งมีนัยสำคัญมาก และต่อมาได้ยินว่า ได้มีนักวิชาการประชาธิปไตยหลายคนพยายามจะเสนอความเห็นว่า น่าจะตัดคำว่า "ทรงเป็นพุทธมามกะ" ออก พร้อมทั้งให้เหตุผลว่า การเขียนไว้อย่างนั้นไม่เป็นประชาธิปไตย เพราะนี่คือการบังคับให้พระเจ้าแผ่นดินไทยต้องเป็นพุทธ หรือชาวพุทธไทยเท่านั้นจึงเป็นพระเจ้าแผ่นดินไทยได้

@ "แล้วเดือดร้อนอะไร ? ถ้าพระเจ้าแผ่นดินไทยต้องเป็นเช่นนั้น" ผมแกล้งถาม แล้วก็ได้คำตอบว่า "ทำไม พระเจ้าแผ่นดินไทยต้องเป็นพุทธตลอด ? ในกาลข้างหน้า อาจมีบางพระองค์เปลี่ยนพระทัยไปนับถือศาสนาอื่นก็ได้ หรือไม่อาจมีเชื้อพระองค์ที่นับถือศาสนาอื่นมาเป็นกษัตริย์ก็ได้ เพราะตามสิทธิขั้นพื้นฐานในรัฐธรรมมนูญน่าตะเปิดทางให้เป็นไปได้"

@ ผมงงกับคำอธิบาย จึงถามตัวเองว่า เป็นไปได้หรือ ที่เมืองไทยจะเปลี่ยนไปเช่นนั้น ? ....ผมฟังเรื่องนี้มาหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่กระจ่างชัด เพราะยังไม่เห็นการทำงานเชิงรุกชัดเจนจากศาสนาไหน แต่มาตอนนี้เริ่มเห็นความเป็นไปได้จากเงารางๆเริ่มเป็นรูปร่างบ้าง ซึ่งทำให้พอมองออกว่า "ในสถานการณ์ปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบัน อย่างน้อยความรู้สึกของคนไทยเกี่ยบกับพระพุทธศาสนากับสถาบันพระมหากษัตริย์ก็ไม่มั่นคงเหมือนเดิม แม้เราจะมั่นใจในความรักของชาวไทยที่มีต่อองค์พระภูมิพลมหาราชา แต่ว่าพระองค์ก็เสด็จกลับสวรรค์ ไม่ได้อยู่คุ้มครองผองไทยอีกต่อไปในฐานะพระราชาผู้มีเลือดเนื้อแบบมนุษย์"

@ อย่างนี้ก็แสดงว่า รัฐธรรมมนูญและประชาธิปไตยใช่ว่าจะประกันได้ว่า จะทำให้สังคมสงบสุข..หลายคนอาจบอกว่า ถ้างั้นก็ไปเป็นเผด็จการเสียเลยซี่ ...ผมก็มองว่า ถ้าต้องการอย่างนั้นต้องมองหาจุดดีของเผด็จการให้พบ

@ หลวงพ่อพุทธทาสเคยกล่าวว่า การปกครองระบบไหนไม่สำคัญ สำคัญอยู่แต่ว่า มีธรรมะหรือไม่ ? ธรรมะในที่นี้ คือ ความดี ความถูกต้อง ที่ต้องแผ่ไปให้สังคมส่วนใหญ่อยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข ไมใช่ส่วนน้อยได้ แต่ส่วนใหญ่เดือดร้อน

@ หลวงพ่อพุทธทาสกล่าวตามหลักอธิปไตยคือความเป็นใหญ่ของพระพุทธเจ้าที่ทรงแสดงว่า มี ๓ คือ ๑. เป็นใหญ่แบบถือตนเองหรือกลุ่มตนเองเป็นใหญ่ เพราะทรงอำนาจสิทธิ์ขาด ๒. เป็นใหญ่แบบถือประชาชนคนส่วนมากเป็นใหญ่ ใช้เสียงข้างมากตัดสิน ๓. เป็นใหญ่แบบถือธรรมะ ใช้ความดี ความถูกต้องทางเป็นหลักตัดสิน

@ พระพุทธเจ้าทรงแสดงความเป็นใหญ่แบบที่ ๓ ไว้ ให้เป็นทางเลือกหลักของสังคม อาจจะไม่ใช่ความเป็นใหญ่ที่แยกออกไปอยู่โดดๆ แต่สามารถแทรกอยู่ได้ใน ๒ ข้อแรก เพราะไม่ว่าจะเป็นข้อ ๑ ข้อ ๒ ต้องมีข้อที่ ๓ กำกับด้วยจึงจะดีงาม @ เมืองไทย ผ่านมาแล้วทั้ง ๒ อธิปไตย ซึ่งมีความดีงามให้เห็นบ้าง แต่จะทำอย่างไรให้อย่างไหน ประชาธิปไตยหรือเผด็จการก็ได้ เอื้อให้ชาติและสังคมส่วนใหญ่ได้ประโยชน์ ก็มีทางเดียวก็คือต้องใช้หลักธรรมาธิปไตย

@ ในส่วนตัวผม ทั้งสองอธิปไตยไม่ดีไม่ชั่วในตัวมันเอง แต่ดีตรงที่มีธรรมะกำกับ และชั่วตรงที่ขาดธรรมะ แล้วเราจะทำอย่างไรให้ "ธรรมะ" เข้าไปอยู่ในความเป็นใหญ่ทั้ง ๒ นั้น

@ เป็นที่รู้กันว่า พระหากษัตริย์ไทยทุกรัชกาลในอดีต (ยกเว้นรัชกาลที่ ๘ ที่ ๙) ล้วนแต่อยูในระบบอัตตาธิปไตย รวมทั้งรัชกาลที่ ๕ แต่น่าคิดว่าทำไมประเทศชาติก้าวหน้ามาได้ คนส่วนใหญ่และคนส่วนน้อยต่างอยู่ย่างมีความสุข คนส่วนใหญ่ไม่ข่มเหงคนมีส่วนน้อย ก็เพราะทรงแทรกธรรมะไว้ในพระทัยและในพระราชกรณียกิจของพระองค์

@ แต่ในยุคปัจจุบัน มีการปกครองถือโลกคือเสียงส่วนมากเป็นใหญ่ แล้วทำไมคนส่วนใหญ่ไม่เป็นสุข ? มีแต่คนส่วนน้อยเป็นสุขเพราะไล่บี้คนส่วนใหญ่ได้ แล้วจะให้คนส่วนใหญ่ทนต่อไปได้อีกสักเท่าไร

@ การจะไม่ให้จำกัดพระเจ้าแผ่นดินของไทยทรงเป็นพุทธมามกะ อย่างเดียวนั้น ไม่ขัดข้องอะไร แต้ให้เป็นเรื่องของคนส่วนใหญ่ทั่งประเทศตัดสินใจ ไม่ใช่ให้คนส่วนน้อยในศาสนาไหนมาจุ้นจ้าน ไม่ใช่ให้นักวิชาการ สมาชิกสภา หรือนักสิทธิมนุษยชนกลุ่มไหนไม่กี่คนมาชี้นำ ถ้าคนส่วนใหญ่ของประเทศเอาก็เอากัน แต่ตอนนี้ยังไม่เอา พวกเราก็ขอทำงานให้แผ่นดินไทยได้เป็นดินแดนของพระพุทธศาสนาตลอดไป

@ ดังนั้น คำว่า พระมหากษัตริย์ไทยทรงเป็นพุทธมามกะ จึงมีความหมายสำหรับชาวพุทธไทย และคงไม่ต้องถามนะครับว่า ยอมให้หายไปได้ไหมจากรัฐธรรมมนูญ ?